To παρακάτω κείμενο δεν είναι πολιτική ανάλυση που αφορά τους λόγους της ανόδου της ακροδεξιάς στην χώρα μας. Είναι μια απλή παράθεση κάποιων σκέψεων πάνω στο συγκεκριμένο φαινόμενο. Κυρίως αφορά τις διαστρεβλώσεις των εννοιών και των ιδεών που πετυχαίνει ο συγκεκριμένος χώρος .Με τη διαστρέβλωση αυτή καταφέρνει να υπάρχει και να αποκτά μια υποτυπώδη , έστω, ιδεολογία .Μόνο που οι αντιφάσεις στις οποίες υποπίπτει είναι τρανταχτές. Το μόνο που θέλω να δείξω με το άρθρο αυτό είναι πως η ακροδεξιά εκμεταλλεύεται τις έννοιες ,διαστρεβλώνοντάς τες και πως η ίδια προσπαθεί να δικαιολογήσει την αναγκαιότητα της ύπαρξής της στην συνείδηση του ελληνικού λαού. Δικές της δικαιολογίες θα αναφέρω, όχι αιτίες. Είναι επικίνδυνο να θεωρήσουμε ότι υπάρχουν αιτίες . «Στην ουσία η επανάληψη ενός μοτίβου που λέει ότι η λαθρομετανάστευση ή το Μνημόνιο ή ο ξεπεσμός του πολιτικού μας συστήματος φταίνε για την άνοδο της ακροδεξιάς , το μόνο που πετυχαίνουν είναι να νομιμοποιούν αυτό ακριβώς που θεωρητικά ξορκίζουν. Πολλά όσα επικαλούνται ότι είναι δήθεν οι λόγοι για τους οποίους συζητάμε σήμερα για το ακροδεξιό αυτό κόμμα με αυτήν την φυσική κυνικότητα, είναι όσα εδραιώνουν την θέση της στο ασυνείδητο της ελληνικής κοινωνίας.» (Θάνος Δημάδης)




Καταρχάς ας ξεκινήσω με τον τρόπο που η ακροδεξιά εκμεταλλεύεται την ίδια την δημοκρατία. Η δημοκρατία είναι ένα πολίτευμα προχωρημένο. Έχει νόημα μόνο για λαούς που έχουν ήδη αναπτυχθεί κοινωνικά, πολιτισμικά και οικονομικά. Στα πλαίσια των αρχών της δημοκρατίας είναι και η ελευθερία του λόγου και της έκφρασης παρά το γεγονός ότι πολλές φορές βρίσκεσαι να υπερασπίζεσαι άτομα που είτε δεν έχουν κάτι ουσιαστικό να πουν είτε εκμεταλλεύονται αυτή την ελευθερία για να προσβάλουν και να αισχρολογούν .Στα ίδια πλαίσια η δημοκρατία επιτάσσει να φέρεσαι δημοκρατικά σε όλους .Ακόμα και σε ένα ακροδεξιό χώρο ενώ είναι φανερό ότι αυτό που επιδιώκει είναι η κατάλυση κάθε δημοκρατικής διαδικασίας και ελευθερίας. Δηλαδή υπάρχει το αντιφατικό στοιχείο η Δημοκρατία να υπερασπίζεται και τους φανερούς εχθρούς της. Επίσης είναι πολύ αντιφατικό να συμμετέχει η ακροδεξιά στις στις δημοκρατικές κοινοβουλευτικές διαδικασίες ,να αρθρώνει λόγο στη βουλή ,να ψηφίζει νομοσχέδια όταν η βαθύτερη επιδίωξη της είναι η πτώση της δημοκρατίας και του κοινοβουλευτισμού.
 


Μετά έχουμε την εκμετάλλευση των εθνικών ιδεωδών του Ελληνισμού .Καταρχήν έχουμε τον πατριωτισμό .Οι άνθρωποι αυτοί ισχυρίζονται ότι είναι πατριώτες .Πως γίνεται όμως να είναι πατριώτες και να μην σέβονται πέρα από τη δική τους πατρίδα , και τις πατρίδες των άλλων λαών; Πίσω από τη μάσκα του πατριωτισμού κρύβουν τον ακραίο εθνικισμό , τη πατριδοκαπηλία και το μεγαλοϊδεατισμό. Και είναι άλλο πράγμα να είσαι υπερήφανος για την ιστορία της χώρας σου και τελείως διαφορετικό το κόμπλεξ ανωτερότητας, ότι είμαστε οι αρχαιότεροι, οι ανώτεροι ,ότι εμείς τα εμπνευστήκαμε όλα .Ότι είμαστε ο περιούσιος λαός.
 «Πας μη Έλλην βάρβαρος» .Τέτοιες αντιλήψεις αργά ή γρήγορα οδηγούν σε σύνδρομα καταδίωξης, ότι όλοι μας ζηλεύουν και μας φθονούν γιαυτό και θέλουν να μας κατακτήσουν .Δημιουργούν λοιπόν μια συνωμοτική αντίληψη της ιστορίας που η ακροδεξιά έχει απόλυτη ανάγκη για να δικαιολογήσει την ύπαρξή της .Χρειάζεται να υπάρχει ένας εχθρός .Στη προκειμένη περίπτωση εχθροί είναι όλοι οι άλλοι λαοί που θέλουν να μας αφανίσουν ή να μολύνουν την καθαρότητα της φυλής μας. Τέλος πώς γίνεται να ισχυρίζονται ότι είναι πατριώτες και ιδεολογικά προέρχονται και πρόσκεινται στους ναζιστές . Σε αυτούς που διαμέλισαν την Ελλάδα ,όσο την είχαν κάτω απ’ τα νύχια τους, κατά τη διάρκεια της κατοχής. Πώς γίνεται να είναι ναζί και πατριώτες ταυτόχρονα;


Συνεχίζω με την εκμετάλλευση των ιδεωδών του Χριστιανισμού. Το πώς γίνεται να είναι ταυτόχρονα παγανιστές και χριστιανοί μόνοι οι ίδιοι το γνωρίζουν. Παλαιότερα μάλιστα να δήλωναν ενάντια στο Χριστιανισμό. Ότι είναι “εβραϊκή θρησκεία” .Όταν όμως χρειάστηκε δέχτηκαν την αγκαλιά της εκκλησίας .Και κάποιοι μητροπολίτες έγιναν φανατικοί υποστηρικτές τους. Επίσης πόσο αντιφατικές είναι οι πρακτικές που χρησιμοποιούν με τη βασικότερη αρχή του χριστιανισμού
 «αγάπα τον πλησίον σου ως σε αυτόν» ;Αυτοί αντίθετα κάνουν χρήση βίας ,εκφοβίζουν τον πλησίον τους, τον βρίζουν ,τον φιμώνουν και τον προπηλακίζουν. Αυτοί τελικά που τους πιστεύουν και γίνονται θύματα της εκμετάλλευσής τους είναι οι θρησκόληπτοι που αν αναλογιστούμε δεν είναι και λίγοι στην χώρα μας. Και εδώ φυσικά υπάρχει πάλι ο εχθρός. Αυτοί που προσβάλλουν το όνομα του Κυρίου. Οι άθεοι και οι αλλόθρησκοι. Τα γεγονότα στο Χυτήριο μιλάνε από μόνα τους. Αναρωτιέμαι όμως πως γίνεται να εφαρμόζουν την Χριστιανική αγάπη με τόσο μίσος;


Μετά έχουμε την εκμετάλλευση της αγανάκτησης του κόσμου. Χρησιμοποιούν προπαγανδιστική ρητορική που στοχεύει κατευθείαν στο θυμικό του κόσμου , παρακάμπτοντας κάθε λογική διεργασία. Βέβαια δεν είναι τίποτα άλλο από γιαλατζί λαϊκιστές που ποντάρουν στην δυσαρέσκεια του κόσμου λόγω της κρίσης και των συνεπειών της. Σύνθημά τους είναι η ανατροπή του συστήματος των κλεφτών. Ποιοί είναι όμως ,κατά τους ισχυρισμούς τους ,οι κλέφτες άρα ο εχθρός; Αυτοί που μας κυβερνούσαν τόσο χρόνια ,η άρχουσα τάξη του τόπου, το ντόπιο και το διεθνές κεφάλαιο,οι πολυεθνικές, το Μνημόνιο, οι Ευρωπαίοι και οι καναλάρχες που υποτάσσουν και καταδυναστεύουν τους λαούς . Σας θυμίζουν κάτι όλα αυτά ; Μήπως είναι αυτούσια κάποια από τα συνθήματα του κινήματος των
 «αγανακτισμένων» της πλατείας Συντάγματος ;Τώρα που η πλατεία σίγησε έγιναν δικά τους συνθήματα. Και αν η πλατεία τα φώναζε με αυθορμητισμό και αθωότητα αυτοί δεν κάνουν το ίδιο. Γιατί είναι άλλο πράγμα η εκδήλωση της αγανάκτησης του κόσμου και τελείως διαφορετικό πράγμα ο τραμπουκισμός και η χρήση βίας που προτείνει ο συγκεκριμένος χώρος. Εκεί που δράση της μέχρι κάποια στιγμή εξαντλούνταν σε πογκρόμ εναντίον των μεταναστών ,ξαφνικά,έκανε μια ύπουλη και ψεύτικη στροφή στο αντικαπιταλιστικό και αντιμνημονιακό κίνημα προκειμένου να κερδίσει ανθρώπους που έχουν χτυπηθεί από την οικονομική κρίση.Προσπάθησε να αποενοχοποιήσει και να δικαιολογήσει τη χρήση τραμπουκισμού και την παραδειγματική τιμωρία για όλους αυτούς τους φταίχτες που οδήγησαν τη χώρα ως εδώ. Με την δικαιολογία ότι πλέον απαιτείται άμεση δράση εκφράζουν προτρεπτικό πολεμικό λόγο. Στόχος τους είναι ο μετασχηματισμός των ατόμων σε δυνάμει πολεμιστές, έτοιμους να θυσιαστούν στο βωμό ενός κοινού πεπρωμένου. Ουσιαστικά είναι ένας τρόπος στρατολόγησης ανθρώπων που είναι αποφασισμένοι να πάρουν τα πράγματα στα χέρια τους και να τιμωρήσουν τους φταίχτες. Είναι η ώρα της αυτοδικίας. Και κάπου εδώ τα πράγματα γίνονται επικίνδυνα . Οι ίδιοι βέβαια εμφανίζονται ως τίμιοι και καθαροί . Ο αρχηγός του ακροδεξιού αυτού κόμματος ,πρόσφατα, αφού χαιρέτησε ναζιστικά δείχνοντας τις ιδεολογικές προτιμήσεις του, υποστήριξε πως «τα χέρια αυτά είναι καθαρά». Να θυμηθούμε όμως εδώ ότι αυτό ήταν και το επιχείρημα των χουντικών, οι οποίοι, όπως βέβαια αποδείχτηκε εκ των υστέρων ήταν βουτηγμένοι στη διαφθορά.. Το αξιοσημείωτο είναι ο τρόπος που καταφέρνουν να πείθουν τον κόσμο ότι έχουν δίκιο και να βγαίνουν νικητές από τις αντιπαραθέσεις τους .Είναι να απορεί κανείς πως βγαίνουν ενισχυμένοι μετά από κάθε δημόσια ή τηλεοπτική τους εμφάνιση .Χρησιμοποιούν πάντα τη μέθοδο της τεχνητής όξυνσης των πνευμάτων. Φοβούνται όπως ο διάβολος το λιβάνι τον διάλογο με επιχειρήματα-εξάλλου δεν υπάρχουν . Οπότε το μόνο που κάνουν είναι να μαλώνουν.Ετσι κάθε συζήτηση μετατρέπεται σε κοκορομαχία και εκεί κερδίζουν τις εντυπώσεις. Εφαρμόζουν το νόμο του ισχυρού ,της ζούγκλας. Πολύς κόσμος ταυτίζεται μαζί τους γιατί απλά τα χώνουν ,τα λένε χύμα και τσουβαλάτα ,δεν μασάνε τα λόγια τους ,είναι άνθρωποι του λαού ,είναι οι δικοί τους άνθρωποι. Είναι «τα παλιόπαιδα τα ατίθασα» και δεν σηκώνουνε πολλά- πολλά . Δεν κοιτάνε τους καλούς τρόπους ,τους πληθυντικούς ,είναι άντρες και όχι κότες.Και φυσικά είναι τόσο θυμωμένοι γιατί τους πνίγει το δίκιο».Η δικαιολογία που πάντα προβάλλουν για τη χρήση τσαμπουκά και βίας είναι η προσβολή των ιερών και όσιων των Ελλήνων.. Βάζουν αυθαίρετα όρια που αν ξεπεραστούν είναι η ώρα της δικής τους επέμβασης. Οπότε αυτοί ως φύλακες έχουν καθήκον να προστατεύσουν αυτές τις πολύτιμες αξίες της φυλής μας με οποιονδήποτε τρόπο. Το ακραία αντιφατικό όμως στο συγκεκριμένο θέμα είναι ότι ενώ παρουσιάζονται ως παλληκάρια έτοιμα να δώσουν τη μάχη το κάνουν χωρίς να αναλαμβάνουν τις ευθύνες των πράξεών τους. Μετά ΄΄δεν είδα, δεν άκουσα’’. Που είναι η λεβεντιά που προϋποθέτει έναν κώδικα δικής τους, έστω, τιμής; Δείτε για παράδειγμα τον προπηλακισμό των ξένων πλανόδιων μικροπωλητών. Μετά κάνουν ότι δεν ξέρουν τίποτα. Το πιο αντιφατικό είναι το εξής σημείο :Ενώ είναι οι αυτόκλητοι κριτές των ορίων των πραγμάτων , δρουν στο περιθώριο (δηλαδή έξω από τα όρια ).Τα όρια υπάρχουν μόνο για τους άλλους ,όχι για τους ίδιους.


Στη συνέχεια έχουμε την εκμετάλλευση της αναποτελεσματικής λειτουργίας του κρατικού μηχανισμού. Όταν η αστυνομία δεν κάνει καλά τη δουλειά της και δεν προσφέρει καμία προστασία στο πολίτη υπάρχει τεράστιο κενό και είναι πολύ εύκολο για κάποιον να δεχτεί τη βοήθεια ενός παρακρατικού μηχανισμού τέτοιου τύπου που είναι διατεθειμένο να του προσφέρει ένα υποκατάστατο ασφάλειας. Γνωστά τα παραδείγματα των κατοίκων του Αγίου Παντελεήμονα. Εκμεταλλεύονται δηλαδή το φόβο και την ανασφάλεια των ανθρώπων λόγω της ξενοφοβίας και την αύξηση των κρουσμάτων παραβατικότητας . Εφαρμόζουν τη βία του πεζοδρομίου ως μέθοδο επιδίωξης της ασφάλειας των πολιτών. Τεράστια αντίφαση αφού η βία γεννάει βία.
 


Επίσης βασικό στοιχείο που ευθύνεται για την άνοδο της ακροδεξιάς είναι η εκμετάλλευση του φόβου ή της απέχθειας που δημιουργεί σε πολύ κόσμο η άνοδος των αριστερών κομμάτων στη χώρα μας το τελευταίο ειδικά καιρό. Κάπου θεωρείται η ακροδεξιά ως το αντίπαλο δέος που μπορεί να αναχαιτίσει την ομολογουμένως απροσδόκητη εκτίναξη της αριστεράς προς τα πάνω. Για πολύ κόσμο η πιθανή επικράτηση ενός αριστερού κόμματος και η ανάληψη των ηνίων της εξουσίας μπορεί να οδηγήσει τη χώρα σε επικίνδυνες ατραπούς χωρίς επιστροφή. Μην ξεχνάμε ότι έχουμε παράδοση σε τέτοιες είδους φοβικά σύνδρομα. Δείτε για παράδειγμα το προπηλακισμό που υπέστη γνωστή αριστερή βουλευτής από τον εκπρόσωπο τύπο του ακροδεξιού αυτού κόμματος σε πρωινή τηλεοπτική εκπομπή. Σκεφτείτε επίσης πόσα
 ΄’ καλά της έκανε’’ ακούστηκαν στον απόηχο του γεγονότος. Και πόσο ενισχυμένη βγήκε η ακροδεξιά από αυτό το συμβάν. Θυμίζει έντονα τον «κομμουνιστικό κίνδυνο» του Παπαδόπουλου που έπεισε πάρα πολλούς ανθρώπους να τον υποδεχτούν θετικά.


Χαρακτηριστική είναι και η εκμετάλλευση της οργής που νιώθουν οι νέοι στις μέρες μας. Η μεγάλη δύναμη του ακροδεξιού κόμματος παρουσιάζεται στις ηλικιακές ομάδες 18-25, όπου σε κάποιες έρευνες το κόμμα εμφανίζεται να είναι ακόμη και δεύτερη επιλογή. Οι παλιότερες γενιές των νέων είχαν κοινό σύνθημα
 «να αλλάξουμε τον κόσμο». Σήμερα οι νέοι άλλαξαν σύνθημα «να γκρεμίσουμε τον κόσμο». Γιατί όμως το νέο αίτημα των νέων είναι η αποδόμηση του κόσμου των μεγάλων; Η νεολαία έρχεται ουσιαστικά αντιμέτωπη με τη βιαία ματαίωση όλων των προσδοκιών που είχε. Γιατί όμως συνέβη κάτι τέτοιο; Μήπως η επένδυση που είχε κάνει ήταν τελείως λάθος; «Στην Ελλάδα έχουμε περίσσευμα εκπαίδευσης αλλά έλλειμμα παιδείας»(Δημήτρης Μπουραντάς) .Όταν, οι ουσιαστικά απαίδευτοι και ακαλλιέργητοι νέοι μας, το μόνο που κάνουν είναι να εκπαιδεύονται για την επαγγελματική τους αποκατάσταση ,με πολύ εντατικό και επίπονο τρόπο ,είναι φυσικό τώρα να νοιώθουν ότι έπεσαν θύματα πλεκτάνης. Ξαφνικά τους λέμε ότι λόγω της κρίσης δεν υπάρχουν δουλειές ,ότι θα είναι άνεργοι ,ότι πρέπει να μάθουν να ζουν με πολύ λιγότερα χρήματα. Και εκεί που και οι σημερινοί νέοι περίμεναν να ακούσουν να τελειώνει και το δικό τους παραμύθι με το γνωστό γλυκό τρόπο ,αυτοί άκουσαν : «και ζήσανε αυτοί καλά».(τελεία).Οι νέοι δυστυχώς δεν είχαν την πνευματική ωριμότητα ,λόγω της έλλειψης πραγματικής παιδείας να το διαχειριστούν όλο αυτό και έτσι αρπάχτηκαν από το πιο ακραίο και έντονο πράγμα που θα έδινε εκτόνωση στην οργή τους. Αυτό φυσικά ήταν το ακροδεξιό κόμμα. Οι νέοι επιζήτησαν μια δυναμική αντίδραση της στιγμής που όμως φαίνεται να μετουσιώνεται σε σταθερή αξία. Πέρασαν από την αφελή πολιτική ξεγνοιασιά στην , ακόμα πιο αφελή, πολιτική θέση. Χωρίς καμία πολιτική ζύμωση ,έχοντας απόσταση από το καθημερινό πολιτικό δρώμενο ,ξαφνικά ,βρέθηκαν στο κέντρο των εξελίξεων. Μήπως πρέπει να ψαχθούν λίγο παραπάνω; Μήπως ήρθε η ώρα να κάνουν το πρώτο πραγματικό βήμα για την ωρίμανσή τους :να αναγνωρίσουν την πολιτική τους ανωριμότητα. Δεν είναι πλάκα η ψήφος στις εκλογές ούτε όπλο εκδίκησης κατά του κόσμου των μεγάλων .Με τη ψήφο ουσιαστικά επιδράς πάνω όχι μόνο στη δική σου ζωή αλλά και στις ζωές όλων των άλλων. Αποφασίζεις και για τους άλλους. Και αν οι γονείς τους κληρονόμησαν σε αυτούς ένα κόσμο άσκημο ,αλλά αναστρέψιμο , είναι πολύ πιθανό οι σημερινοί νέοι ,με τη σειρά τους, με τις ανώριμες επιλογές τους, να αφήσουν κληρονομιά στα δικά τους παιδιά έναν κόσμο εφιαλτικό χωρίς επιστροφή. Οι ευθύνες είναι όλων, μεγάλων και μικρών. Δεν είναι όμως η ώρα για απόδοση ευθυνών. Είναι η ώρα για σκέψη και αλλαγές .Είναι η ώρα της οικοδόμησης σε σωστές βάσεις αυτή τη φορά .Αν όμως γκρεμιστούν τα πάντα θα είναι πολύ αργά για κάτι τέτοιο. Οι νέοι πάντα είναι η ελπίδα. Η οργή τους το καύσιμο .Πορεία όμως προς τα πάνω. 


Πως δικαιολογείται όμως αυτή η ανοδική πορεία των ποσοστών του ακροδεξιού αυτού χώρου;


Πολύ πρόσφατα παρακολούθησα την ομιλία ενός πολύ δημοφιλούς νέου έλληνα πολιτικού από τον προοδευτικό χώρο. Σχεδόν ολόκληρος ο λόγος του ήταν επικριτικός κυρίως όσον αφορά τα άλλα κόμματα ,το Μνημόνιο, τα μεγάλα συμφέροντα κ.α. Στο τέλος της ομιλίας του ένοιωθα αυτά που αυτός επεδίωκε ,μάλλον, να νοιώσω : οργή .θυμό ,αγανάκτηση και απαισιοδοξία. Φως πουθενά. Αυτόματα αναρωτήθηκα πόσα πολλά χρόνια έχω να συγκινηθώ από ομιλία έλληνα πολιτικού. Να μου ακουμπήσει τη καρδιά και όχι τη λογική. Να με εμπνεύσει. Να με πείσει να πιστέψω ότι μπορεί τα πράγματα να αλλάξουν προς το καλύτερο. Να μου δώσει ένα όνειρο για το οποίο αξίζει να παλέψω. Μια ιδεολογία που να δίνει αέρα στα πανιά μου. Μου ήρθε στο μυαλό η φωνή του αείμνηστου Λεωνίδα Κύρκου. Τρόμαξα όταν σκέφτηκα τη χρονολογία .1985.Σχεδόν τριάντα χρόνια πρίν.Από τότε έχω να ανατριχιάσω με ομιλία πολιτικού. Αυτό το κενό του εμπνευσμένου πολιτικού λόγου είναι που εκμεταλλεύεται η ακροδεξιά.. Ο κόσμος έχει ανάγκη από συναισθήματα. Θέλει να αισθάνεται όχι μόνο να σκέφτεται. Δεν του αρκούν οι λογικές νόρμες .Έχει μπουχτίσει από τις αντιπαραθέσεις ,από τα επιχειρήματα, από τα νούμερα ,από τις υποσχέσεις και τις αλληλοκατηγορίες. Θέλει να πιστέψει σε κάτι ανώτερο. Πόσοι άνθρωποι δεν έχουν πεθάνει για την ιδεολογία τους; Θέλει λίγη τρέλα ,μια ανάταση .Αισιοδοξία. Να του πει κάποιος ότι υπάρχει ένας δρόμος που οδηγεί σε διέξοδο. Να τον πείσει όμως ότι τα πιστεύει ο ίδιος με όλη του τη ψυχή.Θέλει επιτέλους κάποιος να ασχοληθεί μαζί του ,να τον πάρει από το χέρι .Όχι να του πει ψέματα ούτε να λαϊκίσει. Η πραγματική συγκίνηση δεν είναι λαϊκισμός .Λαϊκισμός είναι η ψευτοσυγκίνηση όσο και η σοβαροφάνεια. Ο κόσμος έχει ανάγκη να νοιώθει ότι πρωταγωνιστεί στις εξελίξεις.Ότι κάποιος συμμερίζεται τη γνώμη του και τον αφουγκράζεται.Ο κόσμος έχει ανάγκη από σύμβολα. Και εάν τα παλιά σύμβολα θαμπώσανε να τα ξαναγυαλίσουμε ή να βρούμε νέα.


Η ακροδεξιά εκμεταλλεύεται το κενό που υπάρχει ως προς τη κάλυψη των προηγούμενων αναγκών. Και κατά ένα πολύ περίεργο και διαστρεβλωτικό τρόπο γεμίζει το κενό. Πως; Εχει σχέδιο προς τη διέξοδο. Κάνει ότι μπορεί για να δείξει ότι είναι αποφασισμένη να το εφαρμόσει. Ο αρχηγός τους πάλλεται ολόκληρος από δήθεν συγκίνηση σε κάθε ομιλία του και έτσι πείθει αρκετό κόσμο.Το δικό της έργο υπόσχεται κορύφωση στο τέλος : Θα δοθεί μια λύτρωση στο κόσμο έστω με τη μορφή της κάθαρσης αρχαίας ελληνικής τραγωδίας. Τα μυστικά στο τέλος αποκαλύπτονται , οι αμαρτίες πληρώνονται και οι ένοχοι τιμωρούνται. Η ακροδεξιά κτυπάει κατευθείαν στο θυμικό του κόσμου που διψάει για σύμβολα και αισθήματα. Μόνο που τον παραπλανά και τον εκμεταλλεύεται.


Προσωπικά πιστεύω ότι δεν έχει κανένα νόημα η ευθεία αντιπαράθεση με το ακροδεξιό αυτό κόμμα ως τρόπος αναχαίτισης της πορείας του. Κάτι τέτοιο μάλλον το δυναμώνει. Ακόμα και τα τέλεια τεκμηριωμένα επιχειρήματα στέκονται αδύναμα μπροστά στα αισθήματα και τα σύμβολα. Όσο οι έλληνες πολιτικοί δεν προσφέρουν ένα όνειρο για το αύριο στο λαό ,κάποιοι άλλοι θα το κάνουν. Εξάλλου και ο εφιάλτης όνειρο είναι. Μόνο η χαρά και η αισιοδοξία δεν αφήνουν κανένα κενό στη καρδιά για να φωλιάσει το μίσος.«Το σκοτάδι δεν μπορεί να καταπολεμήσει το σκοτάδι. Μόνο το Φως μπορεί να το κάνει αυτό»
 (Μάρτιν Λούθερ Κινγκ) .


                                 Δημήτρης Τσιριγώτης .Φυσικός
 


                                Δημοσίευση στο www.ipaideia.gr


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου