Ούτε μικρό πανεπιστήμιο, ούτε παιδική χαρά, ούτε επιχείρηση. Ένα σχολείο που είναι μόνο σχολείο

Τα τελευταία χρόνια όσον αφορά τον πολύπαθο χώρο της εκπαίδευσης επικρατεί ένας παροξυσμός μεταρρυθμίσεων, προτάσεων και διαλόγων για την παιδεία. Αν υπάρχει μια κοινή λέξη που τα χαρακτηρίζει όλα αυτά αυτή είναι σίγουρα η ατολμία. Οι εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες του υπουργείου παιδείας, όλες ανεξαιρέτως, επιχειρούν να αλλάξουν το «γράμμα της παιδείας» αλλά καμία δεν τολμά ούτε καν να αμφισβητήσει το «πνεύμα της παιδείας». Αυτός είναι και ο λόγος που διαρκώς διαπιστώνουμε ότι «όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν».

Αυτές λοιπόν οι προτάσεις για αλλαγές στο χώρο της Παιδείας, όπως η πρόσφατη πρόταση «Γαβρόγλου» για το Νέο Λύκειο καθώς και οι πρόσφατες δηλώσεις στη ΔΕΘ του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης κου Κ. Μητσοτάκη σχετικά με το σχολείο-επιχείρηση που ονειρεύεται,  αποδεικνύουν ένα πράγμα: ότι το σχολείο χρησιμοποιείται ως οτιδήποτε άλλο πέρα από αυτό που θα έπρεπε εξ ορισμού να είναι. Χρησιμοποιείται είτε ως χώρος πειραμάτων ,με τους μαθητές να παίζουν το ρόλο των πειραματόζωων, είτε ως χώρος που εκτελούνται οικονομικά συμβόλαια. Ένα σχολείο που έχει έναν καθαρά μορφωτικό ρόλο, απαλλαγμένο από όλα αυτά τα ζιζάνια που το πνίγουν, είναι το ζητούμενο. Ένα σχολείο που είναι μόνο σχολείο….

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ ή  ΕΔΩ ή ΕΔΩ