Τρίτη 1 Ιανουαρίου 2013

Το γράμμα ενός μαθητή, του Δ.Τσιριγώτη

Με λένε Γιώργο. Η μαμά με φωνάζει Γιωργάκη και μου τη σπάει, αλλά δεν της λέω τίποτα. Για να πω και την αλήθεια το ότι ακόμα με βλέπει μικρό έχει και τα καλά του. Τουλάχιστον να μην με φώναζε έτσι μπροστά στους φίλους μου.                           Φέτος πάω στη Γ΄ Γυμνασίου. Είμαι μέτριος μαθητής ̇ Από αυτούς που οι καθηγητές συνήθως λένε : « έχει μυαλό αλλά δεν διαβάζει». Φέτος στο σχολείο δεν τη παλεύω με τη καμία. Δεν έχω ησυχία στη τάξη. Μιλάω συνέχεια και χωρίς να το θέλω. Έχω πάρει έξι ωριαίες αποβολές και οι γονείς μου είναι συχνοί πελάτες της Διεύθυνσης .Ο διευθυντής ,οι καθηγητές και οι γονείς μου προσπαθούν να βρουν μια λύση στο πρόβλημά μου. Να πάρει. Έχω αρχίσει να ανησυχώ και εγώ . Λέτε να έχω τίποτα;
        Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου

Δημήτρης Τσιριγώτης .Φυσικός            Δημοσίευση στο www.ipaideia.gr                                                                                                                      

2 σχόλια:

  1. Ο χρόνος κυλάει και η κοινωνία είναι αντιμέτωπη με νέα προβλήματα. Η ζωή του μαθητή κρύβει τεράστιες δυσκολίες και εσωτερικές διεργασίες που το χάσμα γενεών επιδεινώνει την ήδη υπάρχουσα προβληματική τους μορφή. Νομίζω πως το αντίδοτο της κατάστασης είναι η ουσιαστική επικοινωνία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ακριβώς αυτό λες Νικόλα ήθελα να δείξω : η έλλειψη πραγματικής επικοινωνίας ενός παιδιού το οδηγεί να αναζητά την επικοινωνία εκβιαστικά και σε λάθος χρόνο -μέσα στη τάξη με τους συμμαθητές του την ώρα του μαθήματος .Είναι ένα παιδί που ουσιαστικά παραμένει από το μεσημέρι και μετά (είναι ουσιαστικά παρκαρισμένο σε δραστηριότητες και σε οθόνες).Οπότε όλη αυτή η καταπιεσμένη του ανάγκη για ανθρώπινη επαφή εκφράζεται με μια ακατανίκητη λογοδιάρροια εκεί που μπορεί να κρυφτεί μέσα στο πλήθος των 27 ατόμων.Είναι η δική μου ερμηνεία γιατί τα παιδιά σήμερα μιλάνε ακατάπαυστα μέσα στις τάξεις,φαινόμενο που όσο πάει χειροτερεύει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή